به دلیل گسترش روزافزون و مداوم شبکه های برق فشار ضعیف و متوسط و باتوجه به اینکه این کابل ها به صورت زیرزمینی تعبیه شدهاند، دارای ارزش زبادی برای انتقال انرژی الکتریکی هستند. این شبکه ها دارای مزایای بسیاری از جمله زیباسازی خیابان ها و افزایش درجه ایمنی بهرهمند هستند ولی در صورتی که به صورت صحیح نصب نشوند درصد عیب و خطا بالا رفته و در نهایت امکان قطع برق و حتی خطرات بیشتری وجود خواهد داشت. به همین دلیل ضرورت دستورالعمل کابل کشی به صورت مناسب و صحیح و منطبق با استانداردهای وزارت نیرو بیش از پیش نیاز است. از این رو قصد داریم تا در این مقاله به بررسی چگونگی کابل کشی و دستورالعمل کابل کشی پرداخته و در مورد جوانب مختلف آن بحث کنیم.
دستورالعمل کابل کشی
همان طور که گفته شد، نحوه صحیح کابل کشی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و دارای مراحلی است که باید به ترتیب انجام و رعایت شوند. این مراحل عبارتند از:
حفاری و مراحل خواباندن کابل
پیداکردن مسیر مناسب برای حفاری جز اولین نکاتی است که هنگام حفاری کابل ها باید به آن توجه کرد. در ابتدا باید تمام هماهنگی های موردنیاز با اداره های شهرداری، شرکت های گاز، آب و مخابرات انجام شده تا تمام مشکلات و موانع راه مشخص گردد و سعی شود بهترین مسیری که دارای موانع کمتری باشد، انتخاب شود زیرا این کار باعث میشود که از هزینه های کابل کشی کاسته شود. ثانیا جنس خاک از لحاظ شیمیایی مورد آزمایش قرار بگیرد و میزان نمک، کلر، اسید و آهک خاک مشخص شود، شاید لازم باشد تا نوع کابل و مسیر آن تغییر کند. معمولا پیاده روها جز بهترین مسیرها برای حفاری به علت کاهش ترافیک هستند.
بعد از مشخص شدن بهترین مسیر، حفاری کانال آغاز میشود. سطح ولتاژ و تعداد رشته کابلها در ابعاد کانال ها موثر هستند. برای اینکه کابل ها زخمی نشوند لازم است که دیواره و کف کانال ها عاری از هر گونه ابزار تیز و پستی و بلندی باشد به همین علت استفاده از وسایل حفاری مناسب ضرورت دارد. بعد از ایجاد کانال باید تمام خاک های خارج شده از کانال در فاصله 30سانتی متری از لبه کانال قرار بگیرند.
حالت هاي مجاز نصب كابل نسبت به ساير تأسيسات
حالت مجاز نصب کابل یکی از مراحل دستورالعمل کابل کشی است که امکان دارد در حین عملیات ممکن است با یکی از مشکلات زیر رو به رو شویم.
1- زمانی که کابل های برق به صورت موازی با لوله های گاز قرار می گیرند. در این حالت فاصله های افقی کابل ها با لوله های گاز برای ولتاژ 380-220 ولت به اندازه حداقل یک متر و برای ولتاژ 20 کیلوولت حداقل یک متر در نظر میگیرند و فاصله عمودی آن در زیر لوله گاز باید بیشتر از 50 سانتی متر باشد.
2- زمانی که کابل برق از زیر خیابان یا جاده عبور میکند. در حالتی که کابل برق از زیر جاده عبور میکند از لوله های سیمانی به همراه بتون استفاده میکنند به این صورت که در ابتدا به اندازه 10 سانتی متر بتون میریزند و بعد روی بتن با توجه به رشد بار تعدادی لازم لوله میگذارند و بعد دوباره به اندازه 10 ساتنی متر بتن میریزند بنابراین به این صورت لوله های بتنی حین کابل کشی انجام میشود . ارتفاع هر بلوک تا سطح خیابان یک متر است و در هر لوله یک سیم مهار وجود دارد و کابل را از درون آن عبور میدهند.
3- زمانی که کابلها از کنار دیوارهای ساختمان های تجاری یا مسکونی عبور میکنند. معمولا بهترین مسیر برای کابل کشی، پیاده روها هستند که در این حالت ترجیج بر این است که کابلها از کنار پایه های روشنایی عبور کنند به این دلیل که میتوان کابل روشنایی را همراه با کابل اصلی در این کابل قرار داد. درضمن انشعاب گرفتن از پایه روشنایی با زحمت کمتری انجام میشود بنابراین لازم است که برای جلوگیری از مشکلات از دستورالعمل کابل کشی به صورت دقیق استفاده گردد.
لوله کشی
برای کابل کشی صحیح معمولا باید کابل ها را از داخل لوله عبور دهند تا حفاظت الکتریکی و مکانیکی کابل ها انجام و رعایت شود. برای اینکه کابل ها آسب نبینند یکسری کارها به صورت زیر انجام میدهند.
1- باید سعی شود که تیزی لوله ها به صورت مناسب از بین برود و اگر لوله ها از جنس فولاد باشند لبه لوله ها را به صورت قیف در میآورند.
2- برای جلوگیری از ورود سنگ ریزه به درون لوله در ابتدای لوله گودالی را حفر میکنند.
3- زمانی که لوله طویل است و نیروی زیادی برای عبور کابل از درون لوله نیاز است از مواد چربی مثل روغن و ژولیت استفاده میشود.
4- بعد از انجام لوله گذاری، دهانه لوله باید کاملا مسدود شده تا سنگریزهها وارد لوله نشوند.
بعد از انجام عملیات حفاری و لوله گذاری نوبت به کابل کشی میرسد که در حین خواباندن کابل باید یکسری نکات ایمنی از قبیل نیروهای کششی وارد شده به کابل و همچنین درجه حرارت نصب کابل مورد توجه قرار گیرد که تماما در دستورالعمل کابل کشی آورده شده است.
تست بعد از نصب
معمولا در دستورالعمل کابل کشی تست بر روی کابل ها به دو صورت تست ولتاژ DC و تست ولتاژ AC انجام میشود بدین صورت که این تست باید قبل از دفن و بعد از خواباندن کابلها انجام شود تا با اطمینان بتوان سلامت کار را تضمین کرد. همچنین در حین تست کابل میتوان متوجه شد که آیا کابل به درستی نصب شده، اتصالات آن به درستی ایجاد شده است و چگونگی کیفیت ارتباط بین مبدا و مقصد نیز سنجیده میشود.
روش های کابل کشی
در دستورالعمل کابل کشی به روشهای مختلف کابل کشی انجام میشود که به 3 دسته اصلی تقسیمبندی میشوند. این دستهها عبارتند از:
- کابل کشی با دست: معمولا برای راحت انجام دادن کابل کشی از قرقرهها استفاده میشود اما زمانی که قرقرهها در دسترس نباشند، این کار با دست انجام میشود که در آن کابلها توسط افراد حمل شده و در فاصله 4 تا 6 متری از هم قرار میگیرند و اینگونه کابل را در کانال قرار میدهند.
- کابل کشی با قرقره های موتوردار: قرقرههای موتور دار در طول کانال در فاصلههای 20 تا 30 متری یکدیگر قرار گرفته و در محل خمهای تیز لازم است که قرقرهها در ابتدا و انتهای خم قرار بگیرند. تغذیه قرقرهها از یک تابلوی توزیع برق اصلی به همراه مراکز فرعی انجام شده و کنترل آن نیز از یک نقطه مرکزی انجام میشود.
- کابل کشی با وینچ: معمولا در مسیرهایی که پیچ و خم کمتری دارند کابل کشی با وینچ انجام میشود که در این روش قرقره در ابتدا و وینچ در انتهای کانال قرار میگیرد که برای طولهای کوتاه استفاده می شود. در صورت زیاد بودن طول کانال وینچ را در وسط راه نصب میکنند و بعد از خواباندن کابل دوباره وینچ را به انتهای کانال میبرند و کابل را در انتهای مسیر می خوابانند.
نتیجه گیری
به علت گسترش زیاد شبکههای برق و به منظور افزایش ایمنی حین کار، ضرورت اجرای دستورالعمل کابل کشی به میزان زیادی احساس میشود. در این مقاله سعی کردیم به بررسی ضرورت دستور العمل کابل کشی و مراحل کابل کشی از قبیل حفاری، حالت های مجاز نصب کابل، لوله کشی و همچنین تست بعد از نصب کابل کشی بپردازیم. امیدوارم این مطلب مورد پسند و رضایت شما عزیزان قرار گرفته باشد. ممنون میشویم اگر نظرات، انتقادات و پیشنهادات خود را با ما در سایت تکهکابل در میان گذاشته و ما را از مباحث مورد نیازتان مطلع سازید.
484 بازدید