کنکتور ها وسایلی هستند که به مدارهای الکترونیکی متصل میشوند. آن‌ها در مونتاژ، نصب و تامین برق دستگاههای الکتریکی کاربرد فراوانی دارند. اکثر کنکتور ها موقت یا قابل جابجایی هستند اما نمونه‌هایی تحت عنوان اتصالات الکتریکی دائمی نیز وجود دارند. این وسایل معمولاً به صورت جفت یافت میشوند. جزء نر دوشاخه و جزء ماده جک یا سوکت نامیده می‌شود.
اکثر کنکتور ها را فقط می‌توان در یک جهت وصل کرد، زیرا بارهای الکتریکی قطبیت را نشان می‌دهند. به این ویژگی کلید زدن می‌گویند. کلید زدن یکی از ویژگی‌های اتصال دهنده‌های الکترونیکی است که از جهت گیری نادرست جلوگیری می‌کند.
کنکتور هایی که برای کاربرد‌های خاص طراحی میشوند
برخی از انواع کنکتور های الکترونیکی دارای ویژگی‌هایی هستند که قابلیت انجام وظایف خاصی را برای آن‌ها امکان پذیر می‌سازد.
کنتور دارای اتصالات هرمتیک
اتصالات مهر و موم شده هرمتیک که از آب‌بندی شیشه و فلز مهندسی شده برای ایجاد یک آب‌بندی بدون هوا استفاده میکنند. این اتصالات در برابر هوا و رطوبت مقاوم هستند و می‌توانند در محیط‌های سخت دوام بالایی داشته باشند (قابلیت فعالیت زیر آب).
کنتور مقاوم در برابر آب
کنکتور های مقاوم در برابر آب از تجهیزات الکترونیکی در برابر آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض آب محافظت میکنند. با این حال، بر خلاف کنکتور های مهر و موم شده هرمتیک، برای کار در زیر آب طراحی نشده‌اند.
کنتور دارای فیلترهای EMI و RFI
استفاده از فیلترهای EMI و RFI روی کنکتور از تجهیزات الکترونیکی در برابر تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و یا تداخل فرکانس رادیویی (RFI) مقاومت می‌کند.
کنتور دارای اتصالات محافظ ESD
اتصالات محافظ ESD از تجهیزات الکترونیکی در برابر آسیب تخلیه الکترواستاتیک (ESD) محافظت می‌کند.
کنتور مقاوم به رطوبت و روغن
کنکتور های مقاوم در برابر رطوبت و روغن از نفوذ رطوبت و روغن به داخل تجهیزات جلوگیری میکنند.
آشنایی با انواع کنکتور هایی که برای انتقال نیروی برق مورد استفاده قرار می‌گیرند
کنکتور های برق اتصالاتی هستند که اجازه می‌دهند جریان الکتریکی از آن‌ها عبور کند تا برق مورد نیاز دستگاه تامین شود. آن‌ها قادرند تا یک جریان مستقیم (DC) یا یک جریان متناوب (AC) را هدایت کنند.
اتصالات بشکه‌ای
کنکتور های بشکه‌ای که به عنوان کنکتور های برق کواکسیال نیز شناخته میشوند، دستگاههای الکترونیکی را به یک منبع تغذیه خارجی متصل میکنند. به طور معمول جریان DC که از یک آداپتور ولتاژ پایین حاصل می‌شود از طریق کنکتور کواکسیال به تجهیزات انتقال می‌یابد. این کنکتور ها کاربرد‌های گسترده‌ای دارند و در قطرها و طول‌های استاندارد قابل خریداری هستند. پلاگین کواکسیال از غلاف‌های فلزی متحد المرکز تشکیل شده است که توسط یک عایق از یکدیگر جدا میشوند. غلاف داخلی پین جک را عایق می‌کند و جک کواکسیال ممکن است روی PCB، پانل یا کابل نصب شده باشد. یک فنر کنسولی نیز در داخل جک تعبیه شده است.
اتصالات Molex
کنکتور های Molex توسط شرکت Molex Connector در اواخر دهه 1950 توسعه یافت. این اتصالات معمولاً برای تأمین برق درایو‌ها و تجهیزات کامپیوتری استفاده میشوند. آن‌ها از پین‌های فلزی_فنری استوانه‌ای تشکیل شده‌اند که در سوکت‌های فنری_فلزی استوانه‌ای قرار می‌گیرند. یک کنکتور Molex معمولاً دارای 2 تا 24 کنتاکت است که در ردیف‌های تک یا دو ردیفه قرار می‌گیرند تا کلید زدن را تسهیل کنند.
اتصالات IEC
اتصالات IEC دسته‌ای از کنکتور ها هستند که مطابق با استانداردهای IEC طراحی و ساخته میشوند. IEC 60320 استانداردی است که ویژگی‌های مربوط به شیوه اتصال کابل‌های 250 ولت و جریان 16 آمپر به تجهیزات الکتریکی را تعیین می‌کند. انواع مختلفی از کنکتور های استاندارد IEC وجود دارد که بر اساس رتبه فعلی، درجه حرارت، ابعاد و تعداد پایانه‌ها دسته بندی میشوند. این اتصالات به صورت جفتی (جک و سوکت) هستند و با حرف C و یک عدد نمایش داده میشوند. یک جفت از اتصالات IEC معروف، کنکتور C13 و سوکت C14 با ویژگی‌های سه‌هادی، درجه جریان 10 آمپر و حداکثر درجه حرارت 700 درجه سانتیگراد است (تصویر زیر).
اتصالات NEMA
کنکتور NEMA دسته ای از دوشاخه‌ها و پریزهای برق است که با استانداردهای تعیین شده توسط انجمن ملی تولیدکنندگان برق (NEMA) مطابقت دارد. استانداردهای NEMA در آمریکای شمالی رایج است و برخی کشورها با این استانداردها سازگاری پیدا کرده‌اند. کنکتور NEMA برای تجهیزات صنعتی و تجاری که نسبت به نوسانات برق حساسیت دارند، جزء بهترین گزینه‌ها است.
آشنایی با انواع کنکتور هایی که برای انتقال صوت و تصویر مورد استفاده قرار می‌گیرند
کنکتور های صوتی و تصویری دسته وسیعی از کنکتور های الکترونیکی هستند که برای انتقال سیگنال‌های صوتی و یا تصویری استفاده میشوند. این کنکتور ها از اجزای نر (شاخه) و مادگی (جک) تشکیل شده‌اند و سیگنال‌های آنالوگ یا دیجیتال را انتقال می‌دهند. سیستم‌های قابل اتصال به کنکتور های صوتی، به صورت مونوفونیک (تک کانال صوتی) یا استریوفونیک (چند کانال صوتی) طراحی میشوند. برخی از انواع رایج کنکتور های صوتی و تصویری را در ادامه ملاحظه می‌فرمایید، اما تنوع این نوع اتصالات بیشتر از موارد ذکر شده است.
اتصالات صدا
کنکتور صدا (فون) با ترکیب کنتاکت‌های کواکسیال با ترتیب نوک (T)، حلقه (R) و آستین(S) تشکیل شده است؛ آن‌ها می‌توانند سه تا پنج کنتاکت داشته باشند. اتصالات صدا به طور گسترده‌ای در گوشی‌ها، هدفون‌ها، بلندگو‌ها و سایر دستگاههای صوتی استفاده میشوند.
اتصال دهنده‌های DIN
این اتصال دهنده‌ها، کنکتور هایی هستند که در ابتدا توسط مؤسسه Deutsches für Normung (DIN) استاندارد شده بودند. آن‌ها سیگنال‌های صوتی آنالوگ را منتقل میکنند. این رابط‌ها از سه یا چند پین فلزی در داخل یک حلقه رسانا تشکیل شده اند. یک بریدگی در دو شاخه و جک وجود دارد که جهت کلید زدن را محدود می‌کند. mini -DIN نوع کوچک تری از رابط استاندارد DIN است.
کنکتور های RCA
این کنکتور ها سیگنال‌های صوتی و تصویری استریو را منتقل میکنند. رابطهای RCA از یک هادی بیرونی و یک هادی مرکزی یا پین تشکیل شده‌اند. این کنکتور ها اغلب دارای کد رنگی هستند. رنگ زرد برای ویدیوی ترکیبی و قرمز و سفید برای صدای استریو مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رابطهای HDMI
رابطهای HDMI یا کنکتور های رابط چندرسانه ای با کیفیت بالا، در دستگاههای صوتی و تصویری مدرن، پروژکتور‌ها، نمایشگر‌ها و دستگاههای صوتی دیجیتال استفاده میشوند. این کنکتور ها از فناوری سیگنالینگ دیفرانسیل با حداقل انتقال (TMDS) برای انتقال مقادیر زیادی از داده‌های دیجیتال استفاده میکنند.
برای مشاهده آگهی‌ها مربوط به کنکتور و اطلاعات بیشتر، کلیک کنید.
252 بازدید
الهه زینالی
